PBAT (politereftalan butylenu) to skrót od politereftalanu butylenu. Surowcami do wytwarzania PBAT są głównie kwas adypinowy (AA), kwas tereftalowy (PTA), glikol butylenowy (BDO) jako monomery, zgodnie z pewną proporcją reakcji estryfikacji lub transestryfikacji oraz reakcji polikondensacji w celu syntezy kwasu poliadypinowego/tereftalanu butylenu ester, a następnie poprzez estryfikację, polikondensację i granulację w trzech etapach w celu przygotowania produktu końcowego. PBAT zawiera pierścienie benzenowe, dzięki czemu ma wysoką stabilność termiczną molekularną, ale niski stopień degradacji molekularnej; cząsteczki zajmują dużą przestrzeń i sprzyjają mieszaniu się z innymi cząsteczkami; Posiada łańcuchy tłuszczowe, co gwarantuje dobrą elastyczność łańcuchów molekularnych, a tym samym dobrą ciągliwość.
PBAT jest polimerem półkrystalicznym, zwykle temperatura krystalizacji wynosi około 110°C, temperatura topnienia około 130°C, a gęstość wynosi od 1,18 g/ml do 1,3 g/ml. Krystaliczność PBAT wynosi około 30%, a twardość Shore'a przekracza 85. PBAT jest kopolimerem grup alifatycznych i aromatycznych, który łączy w sobie doskonałe właściwości degradacji poliestrów alifatycznych i dobre właściwości mechaniczne poliestrów aromatycznych. Wydajność przetwarzania PBAT jest bardzo podobna do LDPE, a folię można rozdmuchiwać za pomocą sprzętu do przetwarzania LDPE.
PBAT charakteryzuje się dobrą biodegradowalnością, a produkty wytworzone z PBAT łatwo i całkowicie ulegają rozkładowi przy pomocy naturalnych mikroorganizmów i bakterii, ostatecznie przekształcając się w dwutlenek węgla i wodę. Ze względu na dobrą ciągliwość, wydłużenie przy zerwaniu, odporność na ciepło i właściwości udarowe, PBAT może być stosowany w przemyśle opakowań z tworzyw sztucznych, takich jak torby na zakupy, worki na śmieci itp., A także stosowany w zastawach stołowych, folii ściółkowej i innych dziedzinach.
Czas publikacji: 19 stycznia 2023 r